Eartis

Z wielką chęcią bym sobie ponarzekała na to i owo, ale miało być bez ględzenia. Na początek chciałabym życzyć wszystkim wesołych i spokojnych świąt, żeby Mikołaj nie złapał gumy, rodzice nie wpychali na siłę czwartej dokładki żarcia,  weny twórczej, zadowolenia ze swoich prac i ogólnie z zadowolenia z życia. Kijowe te życzenia, ale jakoś nigdy nie byłam mistrzem krasomówstwa. Moje święta sponsoruje literka T jak Tolkien. Ho, ho, ho to będą święta w Śródziemiu

Brak czasu i wena to nie jest dobrana para. Do tego dochodzi jeszcze spora dawka wewnętrznego lenia i baraku chęci na cokolwiek. Oto dlaczego przez chyba 2 miesiące moje konto wyglądało na martwe. Bo ze mną tak już jest. Najpierw zakłada sobie konto, coś tam robi, a potem znika na niewiadomo ile. Moje zdjęcie powinno się znajdować w encyklopedii, pod wyjaśnieniem przysłowia "słomiany zapał". Coś nie mam dziś humoru. Może jakaś jesienna deprecha czy co? Szkoła ciągle daje mi do zrozumienia, że ja to chyba pochodzę z Marsa c

To jest koniec. Wakacje się kończą, M*A*S*H na TVP 2 się kończy, wesołe obijanie się przez całe dnie i byczenie przed telewizorem/komputerem/szkicownikiem/czymkolwiekinnym się kończy. I zaczynają się teksty w stylu "To my mamy dzisiaj sprawdzian?!" Jednym słowem - powrót do szkoły. Do ciężkiej harówki, zakuwania w panice na 5 minut przed lekcją, wymyślania na poczekaniu kitu dlaczego nie ma się pracy domowej. Istnej głupawki na po 7 lekcji. "Welcome to the jungle!" Jak śpiewali Guns'n'Roses. Pozostaje tylko cieszyć si&#28